Bij' De Vieze Gasten
Terug naar overzicht

Brugse Poorten

2009-2011

Sinds 2009 zetten Buurtwerk Brugse Poort en Bij’ De Vieze Gasten hun schouders onder het project Brugse Poort vroeger en nu. Dit in een samenwerking tussen Buurtwerk Brugse Poort, fotocollectief Fixatief, schrijfclub De Schuunschgreivers en MIAT. Samen met een groep gedreven vrijwilligers gaan ze op zoek naar getuigenissen over het verleden van de buurt. Vanaf september 2010 richtten ze zich op een nieuw thema: het textielverleden van de Brugse Poort. Ze gingen op zoek naar mensen die nog in de textielfabrieken in de omgeving hadden gewerkt, meer bepaald in La Société La Lys, in de volksmond beter bekend als De Grote Lys.

Deze expo belicht het leven in en rond De Grote Lys. Het toont hoe het er in de fabriek aan toe ging. U krijgt tekst en uitleg over het personeel en het productieproces. In het tweede deel krijgt u een schets over het leven buiten de fabriek. Het leven in de cité’s, wat de arbeiders deden ter ontspanning, … 
De tentoonstelling die tijdens de maand juni 2011 liep in de Galerij Café Voltaire was opgebouwd rond een aantal getuigenissen van oud-werknemers van de fabriek. Die getuigenissen vindt u hiernaast in een aantal video-opnames.

De Brugse Poort is één van de beruchte volksbuurten in de 19de -eeuwse gordel van Gent. Haar naam heeft ze te danken aan de gelijknamige stadspoort, die nog tot 1860 in gebruik was. Het gebied ligt ten noordwesten van de historische stadskern.
De Brugse Poort ontstaat tijdens de boom van de industriële revolutie in de 19de eeuw. Vanaf 1830 bouwt men de ene na de andere textielfabriek in de buurt. Algauw wordt meer dan de helft van de oppervlakte ingenomen door fabrieksterreinen. Tussen de fabrieken leven de arbeiders, opeengepakt in kleine beluiken. 
De Brugse Poort blijft eigenlijk één grote textielfabriek tot de jaren 1960. De teloorgang van de textielnijverheid in Vlaanderen is dan compleet. De bedrijven sluiten één na één de deuren. De UCO-fabriek op de Rooigemlaan sluit als laatste in 1989. 

Hoewel er vandaag bijna niets meer overblijft van het textielverleden van de buurt, is ze toch heel bepalend geweest. Het huidige stratenplan en de problemen die het met zich meebrengt (veel te veel mensen op een kleine oppervlakte bijvoorbeeld), de rijke volkscultuur, de beluiken, maar ook bepaalde parken, zoals het Groene Vallei park, het zijn allemaal erfenissen van het rijke textielverleden van de Brugse Poort.